به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، دكتر احمد حاجبی در مورد اصول حمایت های روانی و اجتماعی در حوادث و بلایا، اظهارداشت: افرادی كه در مواجهه با هموطنان زلزله زده، قرار می گیرید، باید مراقب باشند افرادی را كه دچار واكنش های روانی هستند، بیمار یا مبتلا به بیماری روانپزشكی تلقی نكنند، این علائم واكنشی طبیعی به یك حادثه كاملاً غیرطبیعی است و در خیلی از موارد در طول زمان كاسته می شود و از بین می رود.
وی ادامه داد: در هنگام وقوع حوادث غیرمترقبه و بلایا، حمایت های روانی و اجتماعی می توانند با هدف پیشگیری از عوارض مزمن روانی ناشی از حادثه و توانمند سازی افراد صدمه دیده توسط گروه های متخصص (روانپزشك و روانشناس) عرضه شود، اما عرضه این خدمات نیازمند رعایت اصولی است تا از صدمه رسانی بیشتر یا تشدید احتمالی مشكلات آتی جلوگیری بعمل آید.
حاجبی توضیح داد: یكی از اصول مهم در عرضه خدمات این است كه از برچسب زدن بیماری به بازماندگان خودداری شود، تاكید بر طبیعی سازی واكنش ها به گروه هدف كمك می نماید تا بدانند كه واكنش های آنها پاسخی معمولی به یك موقعیت غیر عادی است. ازاین رو تاكید می شود، افرادی كه در جریان بلایا دچار واكنش های روانشناختی می شوند، در زمره بیماران مبتلا به اختلال روانپزشكی قرار نگیرند.
مدیركل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت با اشاره به اینكه عرضه خدمات روانی اجتماعی به صورت گروهی بر روش های انفرادی ارجح است، تصریح كرد: توانمندسازی بازماندگان از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و باید از منفعل سازی دریافت كنندگان خدمات خودداری به عمل آید، تاكید بر روی نقاط قوت و توانایی های صدمه دیدگان مهم است و افراد می توانند با استفاده از شركت در این برنامه ها احساس كنترل بر زندگی خویش را پیدا نمایند و در حل مشكلات توانمند گردند.
وی خاطرنشان كرد: تجربیات نشان می دهند كه افراد بومی در هر منطقه می توانند در عرضه خدمات به صدمه دیدگان موفق تر عمل كنند، ازاین رو توانمند سازی جامعه صدمه دیده می تواند در عرضه موثرتر خدمات مفید باشد.
حاجبی اظهارداشت: حمایت های روانی اجتماعی برپایه غربالگری فعال جمعیت صدمه دیده و عرضه خدمات به صورت سیار است و استقرار در مكان هایی مانند مراكز بهداشتی و درمانی یا در كمپ های امدادرسانی و عرضه خدمات صرفا در این محل ها، معمولا كارآیی لازم را ندارند و می تواند رویكرد بیماری نگر را تقویت نماید و گاهی سبب نادیده گرفتن و غفلت از جمعیت صدمه دیده ای می گردد كه واكنش های ناشی از بلایا را نمی شناسند و یا از وجود مداخلات موثر برای اینگونه صدمه ها آگاهی ندارند.
وی با اشاره به اینكه باید به آداب و فرهنگ بومی منطقه صدمه دیده احترام گذاشت و برای پیشرفت هر چه بهتر برنامه از آن استفاده كرد، اظهار داشت: پس ازهر حادثه غیرمترقبه، افكار، احساسات یا رفتارهایی در میان افرادی كه صدمه دیده اند یا شاهد صحنه های دردناكی بوده اند جریان پیدا میكند. این افراد نگرانی هایی در مورد تنها شدن، امنیت، سلامت خود و اشخاص مورد علاقه خود داشته و خواب آشفته ای دارند، به طور دائم صحنه های دردناكی كه دیده اند، در بیداری یا درخواب به صورت كابوس به سراغشان می آید، اما همانطور كه پیشتر هم اشاره شد، این علائم به مفهوم وجود یك بیماری نیست و در خیلی از موارد در طول زمان كاسته می شود و از بین می رود.
مدیركل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت اضافه كرد: تجربیات نشان می دهند، كه رویكرد عام استفاده از درمان های دارویی در ایام اول برخورد با افراد دارای نشانه های روانشناختی مناسب نیست و به طور عمده باید از مداخلات غیردارویی و در جهت توانمند سازی برنامه ریزی كرد، البته موارد معدودی استثنا وجود دارد، مانند افرادی كه پیش از وقوع حادثه مبتلا به بیماری روانپزشكی بوده اند و معمولا باید به درمان های دارویی خود ادامه دهند.
وی در انتها تصریح كرد: نكته دیگری كه باید به آن اشاره شود این است كه متخصصین حوزه سلامت روان پیش از اعزام به منطقه لازم است كه آموزش های لازم در زمینه حمایت های روانی اجتماعی در حوادث و بلایا را گذرانده باشند، تا خدمات از كیفیت بالاتری برخوردار بوده و از تولید صدمه های احتمالی ناشی از مداخلات پیشگیری به عمل آید.