چند سفارش برای والدینی که فرزند دچار سرطان دارند
آرایش عروس: بدون شک برای والدین، فهمیدن این که فرزندشان به سرطان مبتلا شده، بسیار دشوار است و صحبت کردن با کودک در مورد آن نیز می تواند به همان اندازه دشوار باشد.
به گزارش آرایش عروس به نقل از ایسنا، سرطان یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر در سرتاسر جهان است. در این بیماری سازوکار طبیعی سلول ها گرفتار اشکال می شود که رشد کنترل نشده سلول های غیرطبیعی بدن را بدنبال دارد. تشخیص سریع این بیماری بسیار حیاتیست.
متخصصان تأکید می کنند که ارتباط باز و صادقانه، کلید کمک به خردسالان برای روبرو شدن با تشخیص و درمان است. ممکنست طبیعی باشد که کودک خودرا از اخبار بد محافظت کنید اما پنهان کردن اطلاعات می تواند موجب سردرگمی و ترس آنها شود.
خردسالان بسیار حساس و باهوش هستند و احیانا احساس می کنند که چیزی درست پیش نمی رود.
از همان شروع پیش قدم بودن به ایجاد اعتماد کمک کرده و به آنها اجازه می دهد که احساس کنند تحت مراقبت قرار دارند.
کارشناسان می گویند: با اهمیت ترین قانون این است که هیچ گاه یک تشخیص را دروغ نگوییم یا پنهان نکنیم.
چگونه سرطان را به کودک خود توضیح دهیم؟
نحوه صحبت شما در مورد سرطان باید متناسب با سن و سطح رشد کودک باشد. از کلمات ساده ای مانند «بیمار» استفاده کنید اما از گفتن «سرطان» یا نوع خاصی از تومور که به آن مبتلا هستند، خودداری نکنید.
توضیح دهید که سرطان کجاست و پزشکان چگونه آنرا درمان خواهند کرد.
همین طور به آنها اطمینان دهید که خودشان هیچ نقشی در ابتلایشان به سرطان نداشته اند - حتی اگر نپرسند.
به آنها بگویید آزمایش های پزشکی ممکنست ترسناک به نظر برسد اما هر زمان که ممکن باشد والدینش در آنجا حضور خواهند داشت.
از کلمات ساده برای توصیف درمان استفاده کنید. بطورمثال بجای «شیمی درمانی» بگویید «داروی رهایی از سرطان». اگر لازم است در بیمارستان بمانند به آنها یادآوری کنید که این وضعیت موقتی است و به زودی به خانه خواهند آمد.
توضیح دهید که سرطان مسری نیست. در مورد درمان ها و دردهای احتمالی صادق باشید اما به آنها اطمینان دهید که پزشکان می کوشند تا حد امکان این وضعیت را تسهیل کنند.
آنها را تشویق کنید که سؤال بپرسند و به آنها بگویید که صحبت کردن در مورد احساساتشان اشکالی ندارد. توجه داشته باشید که آنها ممکنست اطلاعاتی از دوستان خود دریافت نمایند. به آنها یادآوری کنید که می توانند برای کسب اطلاعات صحیح به شما یا پزشکانشان مراجعه نمایند.
نوجوانان ممکنست سوالات زیادی داشته باشند و خواهان توضیح دقیق تری در مورد تشخیص و درمان خود باشند.
بزرگترین نگرانی آنها ممکنست این باشد که چگونه درمان بر زندگی روزمره آنها تأثیر می گذارد - همچون مدرسه، ورزش، دوستی ها و ظاهر فیزیکی آنها.
در مورد ریزش مو، تغییر وزن یا سایر عوارض جانبی صادق باشید تا آنها بدانند چه چیزی در انتظارشان است.
بگفته کارشناسان، آنها را تشویق کنید تا بجای جست وجوی آنلاین، منابع مورد اعتماد را برای اطلاعات پیدا کنند. با گنجاندن آنها در بحث ها به آنها کمک کنید تا در برنامه درمانی خود مشارکت داشته باشند.
در ادامه به نقل از نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس» به چند سفارش بیشتر دراین خصوص خواهیم پرداخت.
هدایت مکالمات سازنده
- زمان و مکان مناسب را برای گفت و گو انتخاب کنید.
- با پرسیدن آن چه می دانند (در صورت مناسب بودن سن) شروع کنید.
- شخصیت فرزندتان را درنظر بگیرید - برخی ممکنست برای پردازش اطلاعات به فرصت بیشتری نیاز داشته باشند.
- آن چه را که می خواهید بگویید، از قبل تمرین کنید و بنویسید.
- از صدای آرام و اطمینان بخش استفاده کنید و مراقب زبان بدن خود باشید.
- از شخص دیگری مانند یکی از اعضاء خانواده یا یک ارایه کننده مراقبت های بهداشتی بخواهید تا حضور داشته باشد.
- پرسیدن سوالات را تشویق کنید و برای پاسخ های صادقانه وقت بگذارید.
- احساسات خودرا به اشتراک بگذارید و به فرزندتان نیز بگویید که اشکالی ندارد که احساسات خودرا به اشتراک بگذارد.
- اهتمام کنید یک روال عادی را برای ایجاد حس معمول و عادی حفظ کنید.
- هر زمان که ممکنست به آنها حق انتخاب بدهید.
- انتظارات رفتاری را تنظیم کنید - گریه کردن یا ترسیدن اشکالی ندارد اما به آنها یادآوری کنید که مراقبان برای درمان ایمن نیاز به همکاری دارند.
- به آنها اطمینان دهید که مبتلاشدن به سرطان تقصیر آنها نیست.
- به آنها کمک کنید بوسیله بازدید، تماس ویدیویی یا نامه با دوستان و خانواده در ارتباط باشند.
- هم برای خود و هم برای فرزندتان بدنبال سیستم حمایتی باشید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب