به مناسبت روز روستا؛
نقش ۳۰ هزار بهورز در ارتقای سلامت روستاها
به گزارش آرایش عروس، ۱۵ مهرماه در تقویم رسمی کشور بعنوان روز روستا و عشایر شناخته می شود و نظام سلامت هم از دهه ها قبل، حضور و نقش پررنگی در عرضه خدمات به روستانشینان کشورمان ایفا کرده است.
به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، از دهه ها قبل که بخش عمده ای از جمعیت کشورمان در روستاها ساکن بودند، توسعه خدمات و مراقبت های بهداشتی اولیه به منظور بهره مندی آحاد مردم از این خدمات در دستور کار نظام سلامت قرار گرفت. پیشینه عرضه خدمات مراقبت های بهداشتی اولیه در کشورمان، بسیار قدیمی تر از بیانیه آلماآتای در سال ۱۹۷۸ میلادی و در ارتباط با سال ۱۳۱۹ است.
بعد از اجرای طرح های مختلفی همچون تربیت بهدار در مشهد، قانون سپاه بهداشت، طرح رضاییه، تربیت بهیار روستا و طرح سلسله که ذکر جزئیات آن در حوصله این نوشتار نمی گنجد، در اولین سال های انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۶۳ با تلاشهای مسؤلان وقت وزارت بهداشت، مجلس شورای اسلامی در اسفندماه با اختصاص منابع مالی جهت راه اندازی شبکه بهداشت و درمان در یک شهرستان از هر استان موافقت نمود و این سرآغازی برای توسعه شبکه بهداشت و درمان کشور شد که محوریت خدمات، در روستاها و با بهره مندی از ظرفیت بهورزان که در دنیا نام آن با ایران گره خورده، بود.
هم اکنون در نظام شبکه مراقبت های بهداشتی اولیه، پس از خانواده، نخستین سطح عرضه خدمات را در روستاها خانه های بهداشت و در شهرها، پایگاه های بهداشتی و گاهی مراکز درمانی می سازند. در واقع هیچ جمعیتی نباید خارج از محدوده عمل سطح اول قرار گیرد و سطح اول، جمعیت معینی را زیر پوشش قرار می دهد. مراکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی سطح دوم عرضه خدمات را می سازند و عرضه خدمات در کلینیک های ویژه، بیمارستان های عمومی و تخصصی سایر سطوح خدمات به حساب می آیند.
خانه بهداشت واحدی است که در روستا مستقر است و غالباً چند روستای دیگر (روستاهای قمر) را هم پوشش می دهد. میانگین جمعیت زیر پوشش هر خانه بهداشت ۱۵۰۰ نفر است. بهورزان زن و مرد، کارکنان خانه بهداشت را می سازند. بومی بودن بهورزان، ارتباط دائم آنان با مردم، مبانی ثبت دقیق اطلاعات بهداشتی و نظارت مستمر بر فعالیت خانه های بهداشت از عوامل عمده پوشش مطلوب خانه های بهداشت و وظیفه اصلی این واحدها، عرضه مراقبت های اولیه بهداشتی به جمعیت زیر پوشش است.
هم اکنون حدود ۳۰ هزار بهورز در بیشتر از ۱۹ هزار خانه بهداشت، نقش بی نظیری در کنترل، پیشگیری و واکسیناسیون بیماری های واگیردار و غیرواگیر و همینطور بهداشت دهان و دندان دارند و این ظرفیت برای نظام سلامت ارزش افزوده به شمار می آیند.
عرضه خدمات مراقبت های بهداشتی اولیه به جمعیت عشایری از دیگر نوآوری های نظام سلامت در سال های اخیر بوده و این خدمات با استفاده از کانکس های سیار بعنوان خانه های بهداشت و استفاده از ظرفیت جمعیت عشایر بعنوان بهورز عشایری همراه با کوچ و رفت و آمد در ییلاق و قشلاق عرضه می شود.
راه اندازی ۴۰۰ کانکس سیار خانه بهداشت عشایری از سال ها قبل در دستور کار وزارت بهداشت قرار گرفته و تا کنون بخش عظیمی از این زیرساخت ها تهیه و توزیع شده است. البته در گذشته هم عشایری که در نزدیکی خانه های بهداشت و مراکز بهداشت و درمان روستایی و شهری مستقر می شدند همه خدمات را دریافت می کردند و یا خدمات مورد نیاز به شکل سیار توسط نیروهای بهداشتی و درمانی به آنها عرضه می شد اما خانه های بهداشت سیار عشایری، قابلیت جابجایی داشته و سبب آرامش خاطر جمعیت عشایر از در دسترس بودن خدمات می شود. از طرفی اجرای طرح هایی مانند افزایش سواد سلامت دانش آموزان عشایر با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و آموزش و پرورش از سال جاری در دستور کار قرار گرفته است.
در انتها ذکر این نکته ضروریست که وزارت بهداشت و خدمات سلامت در کنار وزارت کشور در اداره امور روستاها با استفاده از شوراهای اسلامی روستاها و دهیاران، بیشترین سهم را در میان جمعیت روستایی کشور داشته و نقش مهمی در توسعه متوازن خدمات و امکانات در تمام نقاط کشور دارند.
منبع: aroosmakeup.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب